آرشیو

از اول روزی که بشر به ساخت سرپناه برای خود پرداخت ، به این موضوع اندیشید که چگونه فضای زندگی خود و به خصوص دیوارها را تزیین نماید که نتیجه آن به ابداع دیوارپوشهای متفاوت گردید.
دیوارپوش ها را می توان به طور کلی به دو دسته دیوار پوش خارجی یاس و دیوار پوش داخلی یاس تقسیم بندی کرد.

دیوار پوش های خارجی
این نوع دیوار پوش یاس باید از لحاظ پایداری بسیار مقاوم بوده و در برابر عوامل محیطی مانند تابش مستقیم نور خورشید و بارندگی و سایش مقاومت خوبی از خود نشان دهد. از این دسته دیوارپوش ها می توان به موارد زیر اشاره کرد :
آجر، سیمان ، سنگ ، شیشه ، ورق های کامپوزیت و …
در استفاده از یاس خارجی علاوه بر مقاومت باید جنبه زیبایی را نیز در نظر گرفت که امروزه با تلفیق این دیوارپوش ها طرح های زیبایی به دست می آید.

دیوار پوش های داخلی
در این قسمت به این علت که عوامل فرساینده کمتری وجود دارند و نیز سلایق بیشتری حکمفرماست ، شاهد تنوع فراوانی می باشیم که این تنوع رقابتی سخت بین تولید کنندگان و طراحان ایجاد کرده که تولیدات آن ها باعث به وجود آمدن مواد و متریال خاص و جدید می گردد. از دیوار پوش یاس داخلی متداول به موارد زیر می توان اشاره نمود :

رنگ :
این متریال دارای قدمتی بسیار بوده و تقریباً مکمل گچ می باشد. از ویژگی های رنگ می توان به سهولت در اجرا ، قیمت مناسب ، تنوع بسیار بالا ، مقاومت در برابر رطوبت و گرد و غبار و… اشاره نمود ولی دارای نقاط ضعفی چون عایق نبودن در برابر صوت و دما و عدم مقاومت در برابر ضربه می باشد. رنگ ها به دو دسته پلاستیک و روغنی تقسیم بندی می شوند.

رنگ های پلاستیک :
بر پایه حلال آب ساخته ساخته می شوند و به مراتب ارزان تراز رنگ های روغنی بوده و راحت تر نیز قابل اجرا می باشند. ولی در برابر رطوبت مقاومت کمتری داشته و نظافت آن مشکل می باشد از اینرو بیشتر در سقف ها اجرا می گردد.

رنگ های روغنی :
حلال این نوع رنگ ها تینر می باشد به همین دلیل بر برابر رطوبت و گرد و غبار مقاوم بوده و عمر بیشتری نسبت به رنگ های پلاستیک دارند. البته بوی تینر باعث ناراحتی افراد می گردد که برای رفع این مشکل امروزه رنگ های مولتی کالر استفاده می کنند که دیگر از حلال تینر استفاده نمی شود ولی مزایای هر دو گروه رنگی را دارد.

دیوار پوش های چوبی :
استفاده از چوب به عنوان دیوار پوش قدمتی به اندازه ساخت اولین کلبه های چوبی دارد. چوب به خاطر طرح و نقش و رنگ خاص خود آرامش و امنیت خاصی به فضا می بخشد.
ولی امروزه به علت گران بودن قیمت و نیز محافظت از محیط زیست از چوبهای مصنوعی مانند MDF , HDF و… ویا دیوار پوش های P.V.C با روکش های طبیعی یا مصنوعی بسیار استفاده می شود. این نوع دیوارپوش ها عایق صوت و دما بوده و در برابر ضربه مقاوم و نیز به راحتی و بدون نیاز به زیرسازی اساسی قابل نصب و اجرا می باشد.

دیوار پوش های سنگی :
از دیوارپوش های پر مصرف در صنعت ساختمان بوده و به علت تنوع در طرح و رنگ و نوع بافت خیلی مورد استفاده قرار می گیرد. در فضاهای داخلی معمولاً از سنگ های با ضخامت کم با تنوع بیشتر مانند سنگ های آنتیک ، الماس تراشه، اسید شور و … استفاده می شود.

(دیوارپوش های سلولزی): دیوار پوش یاس
این نوع دیوارپوش به صورت گسترده با نامهای تجاری متفاوت در بازار موجود بوده و تقریباً در اکثر فضاها از آن استفاده می گردد.اساس آنها تشکیل شده از الیاف مصنوعی – سلولز – رزین های ساختمانی و پیگمنت های مقاوم می باشد. از ویژگی های آن می توان به پوشانندگی سریع و کامل ، تنوع در طرح و رنگ و عایق و صوت حرارت و … اشاره کرد.

کاغذ دیواری :
کاغذ دیواری به عنوان یکی از مصالح تزئینی داخلی ساختمان از مدتها قبل مورد استفاده بوده است و هم اکنون نیز در بسیاری از موارد به مصرف می‌رسد. کاغذ دیواری علاوه بر طرحهای سنتی در طرحهای چوب، پارچه، سنگ، آجر و نقشهای دیوار نما نیز تهیه می‌شود. بسیاری از کاغذ دیواریها با یک لایه چسب آغشته می‌شوند و آماده برای نصب هستند، کافی است قبل از چسباندن کاغذها را خیس کنند. کاغذ دیواری با کیفیتهای گوناگون در درجه‌های مختلف تولید می‌شود و بعضی انواع آن قابل تمیز کردن است.